انــسان فناپذیر است ... شاید چنین باشد،
ولی بگذارید مقاومت کنان فنا شویم، و اگر
نابودی در انتظار ماست، آنرا سرنوشتی عادلانه نگیریم.
سنانکور، اوبرمان، نامه ی پانزدهم
بر فراز همه ی قلل
آرامش است.
بر تارک درختان
دشوار
دم نسیمی را حس می کنی
مرغکان در بیشه خاموشی گرفته اند
صبر کن! بزودی
تو نیز می آرامـی.